نقش، تغییرات فلاونوپیدهای گیاه همیشه بهار ‏‎(calendula officinalis l.)‎‏ در برابر تنش شوری

در این پژوهش، تاثیر تیمار شوری ‏‎nacl‎‏ در شش سطح، 0، 250، 50، 75، 100 و 150 میلی مولار بر روی شدت فتوسنتز، شدت تنفس، نقطه جبران ‏‎co2‎‏، محتوی کلروفیل ها، کاروتنوئیدها و قندهای محلول و نامحلول، پروتئین ها، پرولین، فلاونوئیدهای روتین و کوئرستین و گیاه همیشه بهار‏‎(calendula officinalis)‎‏ مورد بررسی مولار از بین رفتند ولی غلظت های شوری پایین تر را تحمل کردند.شدن فتوسنتز با افزایش شوری کاهش یافت اما شدت تنفس و نقطه جبران ‏‎co2‎‏ با افزایش شوری افزایش یافت. همچنین محتوای کلروفیل ‏‎b, a‎‏ و کلرفیل ‏‎(a+b)‎‏ در تیمارهای شوری در مقایسه با تیمار شاهد کاهش یافت. میزان کاروتن نیز در هر پنج سطح شوری، کاهش یافت اما میزان گزانتوفیل در شوریهای پایین افزایش و در شوریهای بالا کاهش یافت.همچنین در تمام سطوح شوری فوق میزان قندهای محلول و نامحلول ریشه و برگ به ترتیب افزایش و کاهش یافت. میزان پروتئین و پرولین ریشه و برگ در تمام غلظت های شوری در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت.برای آگاهی ازاختلاف بین میزان فلاونوئیدهای کوئرستین و روتین در ریشه، برگهای جوان و برگهای مسن بررسی مقایسه ای انجام شد و این نتیجه حاصل شد که هم در ریشه و هم در برگهای جوان و برگهای مسن میزان فلاونوئیدها در برابر تنش شوری افزایش می یابد که این افزایش در ریشه از لحاظ آماری معنی دار نیست ولی در برگهای جوان و مسن معنی دار است. بیشترین افزایش در شوری 25 میلی مولار حاصل شد که بسیار چشم گیر بود. همچنین این نتیجه بدست آمد که مقدار فلاونوئیدهای کوئرستین و روتین در برگهای جوان از برگهای مسن و ریشه بیشتر می باشد.